Η ΘΕΙΑ ΚΛΙΜΑΞ

''Δέν εισαι ψεύτης ποιητά.Ο κόσμος τον οποίον οράς εστίν ο αληθής.Της λύρας αι χορδαί μόναι γνωρίζουν τ'αληθές,και εις αυτόν τον βίον,οι ασφαλείς μας οδηγοί μόνον εισίν αυταί''

Σ'αυτό το απόσπασμα του ποιήματος ''Ο ποιητής και η Μούσα'' ο Καβάφης αποκαλύπτει μια μεγάλη αλήθεια.Την αλήθεια που ετοιμαζόταν να αναφωνήσει ο ιεροφάντης των Ελευσινίων Μυστηρίων,αποκλείοντας τους αμύητους και ανάξιους να την δεχθούν.''ΕΚΑΣ ΟΙ ΒΕΒΗΛΟΙ''.
Στην αναδίπλωση της ιστορίας,οι λέξεις αυτές έχασαν την βαρύτητά τους,ξεθώριασαν και περιήλθαν στο περιθώριο,δημιουργώντας παραφυάδεςκαι αποκυήματα της γεννησιουργού κλίμακας του συμπαντικού μέτρου,που καθορίζει την συνέχεια της δημιουργίας.'''Οσα εν τω ουρανώ άνω,και εν τη γη κάτω,και εν της ύδασι υποκάτω της γης''.Η κλίμακα διέπει τα πάντα,απο το απείρως μεγάλο,έως το απείρως μικρό,ενδελεχής μορφοποιός παράγων της οργονικής ενέργειας που πληρώνει και ζωογονεί τον Κόσμο.
Στον Φαίδωνα, ο Πλάτων αναφέρει.''Η μεν αρμονία αόρατον τι και ασώματον,και πάγκαλόν τι και θείον έστι,εν τη ηρμονισμένη λύρα''.
Η κλίμακα έχοντας αφετηρία την Άναρχη Αιτία,αγκαλιάζει το Σύμπαν και δημιουργεί ένα κοσμικό πλέγμα,το οποίο μεταστοιχειώνεται με συγκεκριμένους διαύλους,και εξασφαλίζει τον Αέναο Κύκλο,όπου η αρχή και το τέλος εντοπίζονται στο ίδιο σημείο.
Στην οκτάβα του Πυθαγόρα βρίσκουμε την διαπασών αναλογία 1/2, λόγο που συνδέει τον Μικρόκοσμο με τον Μακρόκοσμο,και συντελεί στην αφανή αρμονία των ' εν ενεργεία' εκδηλώσεων,εις την 'εν δυνάμει' μετουσίωσι.Είναι το απόλυτο ΕΝ, το οποίο συμμετέχει σε μια διαδικασία διαιρέσεως εις το άπειρο,δίνοντας υποστάσειςκαι δονήσεις στο κοσμικό αυγό των κατωτέρων στοιχείων,όπου ο Λόγος ενώνεται με τον δημιουργό νού,ομοούσιον του Πατρός,ο οποίος απο πύρ και πνεύμα δημιούργησε τον αισθητό κόσμο των Επτά Κύκλων,η διοίκηση των οποίων καλείται Ειμαρμένη.
Κάποιες 'συμπτώσεις' που συναντούμε στην Ελληνική μαθηματική-αρμονική γλώσσα,θα ήταν τυχαίες βέβαια,αν δεν συνέβαιναν με καταπληκτικά μεγάλη συχνότητα,και δεν σχετίζονταν με όρους που αφορούν φιλοσοφικά,θρησκευτικά,μυστηριακά κλπ νοήματα,περιορίζουν στο μηδέν τον παράγοντα τύχη.Στην αρίθμησί τους,η χρήσι γραμμάτων αντί αριθμών,προσδίδουν μαθηματική υπόστασι σε κάθε λέξι.Αυτή η ταύτησι προκύπτει απο την πλήρη κατανόησι και γνώσι των νόμων που διέπουν και κινούν τα νήματα της ζωής και του σύμπαντος,η οποία εκφράζεται με μια ανώτερη γλώσσα,προιόν της λογικής και διατυπωμένη στον ανώτατο βαθμό στην Αρχαιοελληνική.Στο εργαλείο αυτό της διανόησις,χρωστάμε την παρακαταθήκη της σκέψις των φιλοσόφων.
Η άδηλη αρμονία της μουσικής -γλωσσικής έκφρασις,βρίσκει εφαρμογή η εξίσωσι των λέξεων ΜΟΥΣΙΚΗ=748+Η ΚΛΙΜΑΞ=169 που δίνει τον αριθμό 917 κατά το Ελληνικό σύστημα αρίθμησις.Το 917 διαιρούμενο δια του 7, μας δίνει τον αριθμό 131=ΠΑΝ.Το 131 όμως ειναι το ήμισυ του 262,δηλαδή φ=1,62 στο τετράγωνο Χ 10.Η λέξι ΚΛΙΜΑΞ=169= 13Χ13,όπου το 13 είναι ο 7ος όρος της σειράς των πρώτων αριθμών 1,2,3,5,7,11,13,17 που διαιρούνται με τον εαυτό τους και την μονάδα.
Τώρα το άθροισμα των 7 πρώτων αριθμών 1+2+3+5+7+11+13=42.Και 42Χ2=84=ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ,η θεά της Σοφίας. 7Χ12=84, αλλά και το άθροισμα των 7 ακολουθιών 1+[1+2]+[1+2+3]+[1+2+3+4]+[1+2+3+4+5]+[1+2+3+4+5+6]
+[1+2+3+4+5+6+7]=84.
Οι Ινδουιστές στις μεταφυσικές τους δοξασίες θεωρούν τον 84 ως ιερό αριθμό,και αναφέρουν ότι τα είδη στην γη είναι 84000000!!!
Και 84 είναι οι κολώνες του Παρθενώνα μαζί με το χρυσελεφάντινο άγαλμα της θεάς.
Η ΑΘΗΝΑ=69+Η ΚΛΙΜΑΞ=169, δίνουν άθροισμα 238,το οποίο διαιρούμενο δια του 7, ισούται με 34,τον όγδοο όρο της χρυσής σειράς του Fibonazzi-1,2,3,5,8,13,21,34,55. Και 8Χ34=272=ΑΡΜΟΝΙΑ.Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι η τιμή της ταχύτητας του ήχου είναι 340m/sec [34Χ10],και ότι το φαινόμενο της ηχούς παρατηρείται στα 17 μέτρα,τον όγδοο όρο της σειράς των πρώτων αριθμών.Kai 17X2=34
Στην 'διαπασων', ενσωματώνεται η άδηλη εκείνη αρμονία που χαρακτηρίζει τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό,ο οποίος κωδικοποίησε τις παγκόσμιες αρχές του σύμπαντος σε ένα αρραγές σύνολο,που αντιπροσωπεύεται απο τις 9 Μούσες,οι οποίες εκφράζουν τις Επιστήμες και τις Τέχνες στο σύνολό τους...............[συνεχιζεται]

<

'' Όλη η γη χόρευε τον κοσμικό χορο της δημιουργίας ''

Ευρυπίδης

‘Όταν γεννήθηκε ο Δίας στο Ιδαίο Άντρο της Κρήτης, οι Ιδαίοι Δάκτυλοι και οι Κορύβαντες χόρεψαν τον πολεμικό χορό που μας είναι γνωστός σαν Πυρρίχειος, για να τον προστατεύσουν από τον Κρόνο που έτρωγε τα παιδιά του. Στην πανάρχαια αυτή αναφορά βρίσκουμε στον χορό μία από τις πρωταρχικές αιτίες της δημιουργίας, όπου όλα δονούνται και εξελίσσονται στο διηνεκές.

Η ρίζα χορ- δημιουργεί τις λέξεις χορός και χορδή, όπου η σημασία της δόνησης και της κίνησης είναι εμφανείς. Στην ρυθμική κρούση της χορδής που πάλλεται, συντονίζονται οι χορευτές που χορεύουν τον κυκλικό χορό της κίνησης του σύμπαντος, όπως υποστηρίζει και ο Ευριπίδης στις τραγωδίες του.

Ο Πλάτωνας στους διαλόγους του συζητά για το αν είναι ανεκπαίδευτος κάποιος ο οποίος δεν γνωρίζει χορό. Η μουσική και ο χορός είναι αλληλένδετα.Από την ρίζα 'μω',προέρχεται η λέξη μουσική και η λέξη 'μύστης'. Οι κλίμακες και οι ρυθμοί καθορίζουν το ήθος της Ιδανικής Πολιτείας όπως περιγράφει στα έργα του. Όταν αυτά αλλάζουν, αλλάζει και ο Νόμος της Πολιτείας.

Ο χορός όπως φαίνεται από τους διαλόγους του Πλάτωνα και από τις τραγωδίες, προϋπήρξε της μουσικής. Και η μουσική επινοήθηκε για τις ανάγκες του χορού και της ποίησης. Η ταύτισή τους με τον απαιτούμενο ρυθμό του χορού ολοκληρώνει την κίνηση και την αρμονία. Άλλωστε, ο ρυθμός και το μέλος είναι ταυτόσημα κατά τον Αριστοτέλη.

Ο χορός ήταν και παραμένει ένα από τα κυριότερα στοιχεία όλων των φυλών και όλων των πολιτισμών. Είναι η ανάγκη για την κάθαρση, ένα στοιχείο που βλέπουμε στους διθυράμβους και την τραγωδία ειδικότερα.

Οι χοροί ποικίλουν ανάλογα με την περίπτωση και το γεγονός που εκτελούνται. Για κάθε κοινωνική εκδήλωση υπήρχαν ανάλογοι χοροί, όπως στις γιορτές, στους γάμους ακόμη και στον πόλεμο.

Μέσα από την πάροδο των αιώνων πολλοί χοροί παρέμειναν, με παραλλαγές ίσως, ακόμη και στις μέρες μας. Σε όλες τις περιπτώσεις,η επιρροή του Αρχαιοελληνικού πνεύματος είναι και εδώ εμφανής.Οι κατά τα άλλα Ευρωπαικοί λεγόμενοι χοροί,όπως το waltz και το balleto,προέρχονται απο το ρήμα -βαλλίζω-που σημαίνει περιστρέφομαι με μικρά πηδήματα.

Από την λυρική ποίηση και τις μετρικές των αρχαίων ποιητών, διασώζεται ο εξάσημος, δηλαδή μετρική σε έξι χρόνους και βρίσκει εφαρμογή στην σημερινή ελληνική λαϊκή μουσική και στην ξένη μουσική σαν slow rock.Λέγεται οτι είναι επινόηση των ιερέων των Δελφών.

Από τον επτάσημο, ο οποίος χορευόταν στα μυστήρια του ηλιακού θεού Απόλλωνα προέρχεται ο σημερινός καλαματιανός.

Στον εννεάσημο, που χορευόταν στα Ελευσίνια Μυστήρια της Δήμητρας, βρίσκει τις ρίζες του ο ζεϊμπέκικος, ένας κατ’ εξοχήν ελληνικός πολεμικός χορός που χορευόταν από τους Ζεϊμπέκους, αρχαίους Θράκες οι οποίοι πολύ αργότερα εξισλαμίσθηκαν στην Μικρά Ασία.

Επίσης εννεάσημος είναι και ο καρσιλαμάς, αντικριστός πολεμικός χορός που ακόμη και σήμερα χορεύεται στην Ελλάδα και στις ελληνικές περιοχές της Κάτω Ιταλίας.

Ο κρητικός πεντοζάλης προέρχεται από τον αρχαίο χορό σίκκινη, που επινοήθηκε από τον Σίκκινη, παιδαγωγό των παιδιών του Θεμιστοκλή, που μετά την ναυμαχία της Σαλαμίνας εγκαταστάθηκε στην Κρήτη. Παραλλαγή του πεντοζάλη είναι ο μπάλλος.

Ακόμη και σήμερα οι Πόντιοι χορεύουν τον σε όλους μας γνωστό πολεμικό χορό Πυρρίχειο, τον οποίον υποστηρίζεται ότι χόρεψε ο Αχιλλέας ,γύρω από τον νεκρό φίλο του Πάτροκλο σύμφωνα με τις αναφορές της Ιλιάδος.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο αρχαίος ρυθμός των τριών χρόνων (δηλ. ¾ ) επιλέχθηκε για την μελοποίηση του Εθνικού μας Ύμνου σε ρυθμό τσάμικο. Όλοι οι μεγάλοι σύγχρονοι συνθέτες μας όπως ο Θεοδωράκης, ο Χατζηδάκης, ο Μαρκόπουλος και άλλοι, συνέθεσαν την χορευτική τους μουσική αντλώντας από τα ρυθμικά στοιχεία της παράδοσής μας.

Στην εξέλιξη των πολιτισμών ο χορός αποτελεί ανώτερη μορφή έκφρασης και γονιμοποιό στοιχείο των κοινωνιών από καταβολής τους.

Και όπως λέει και ο βάρδος Σαββόπουλος σε ρυθμό καλαματιανό:


« Ας κρατήσουν οι χοροί…»

ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΗΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

Το γεωδαιτικό σύστημα της Ελλάδος,με ιερά και σημαντικές πόλεις να σχηματίζουν κανονικά σχήματα,σε διατάξεις και αποστάσεις που προκαλούν ερωτήματα για τις γνώσεις των Αρχαίων,ειναι ένα θέμα συζητησης,για πολλούς ερευνητές.Στην ολη αυτη έρευνα,τα μαθητικά αποκαλύπτουν τα μυστικά των κατασκευών,μεχρι βεβαίως κάποιου σημείου,γιατί πέρα απο αυτό,υπάρχει άγνοια και σκοτάδι.Δεν υπάρχει ακόμη πλήρης εικόνα γιά τον σκοπό που κατασκευάζονταν και λειτουργούσαν ολα κατόπιν υποδείξεων Πυθόχρηστου Μαντείου,το οποίο καθώριζε τις θέσεις και προφανώς την χρήση τους.
Η μουσική κλίμακα,που εκφράστηκε μαθηματικά απο τον Πυθαγόρα πρωτίστως,αποτελεί μια αυτοτελή οντότητα,ένα πρότυπο κατασκευαστικό,για την δημιουργία ιερών,που αποτελούσαν από την σχέση τους και μόνο με την κλίμακα,μουσικά όργανα.
Η κλίμακα είναι διατεταγμένη πρόοδος επτά 'ήχων',οι οποίοι αντιπροσωπεύουν την αναλογική σχέση των πλανητών,στο ηλιακό μας σύστημα.Βάσει αυτής της αιτίας,και την εφαρμογή των φ,π,e,οι κατασκευές και οι χώροι,αντανακλούν το αίσθημα της ανάτασης,το αίσθημα της ανύψωσης ,προιόν μιας άδηλης αρμονίας,αντιληπτή όμως απο τον παρατηρητή.
Αν βρεθεί κάποιος στην Επίδαυρο,θα αισθανθεί μια μοναδική ταύτηση με τον χώρο.Τόσο η επιβλητική κατασκευή,όσο και η αφανής αρμονία σε καθηλώνουν,και σε απελευθερώνουν συγχρόνως.Η αρμονική διάταξη των διαζωμάτων,σε αναλογίες του χρυσού αριθμού φ,αντανακλούν την αρμονία του σύμπαντος μέσα στόν χώρο του θεάτρου.Άλλωστε και το σχήμα του,είναι ένα σημερινό μισό ηχείο.Λεγεται ότι στην μέση του κύκλου του χωρού,υπάρχει μια στήλη,η οποία λειτουργεί όπως τα ηλεκτρικά πηνία,πού μετατρέπουν το ηλεκτρικό σήμα σε ακουστικό. Εκεί πιθανώς στηρίζεται και η μοναδικότητά του.Διαφορετικά όλα τα θέατρα θα είχαν την ίδια ακουστικότητα.Ίσως βεβαίως να είναι και η μοναδικότητα του σημείου σε συνδιασμό με το σχήμα .
Όπως πάντως και να έχει,οι κατασκευές αυτές αποτελούν αρμονικά σύνολα σε έναν τεράστιο χώρο επιλεγμένα,που πιθανώς συντονίζονται και αναπαράγουν την ουράνια αρμονία,την Μουσική των Σφαιρών.